BEZPRZEWODOWE ZESTAWY TOUR GUIDE i do TŁUMACZEŃ SYMULTANICZNYCH.

Tłumaczenia symultaniczne (równoległe, jednoczesne, w tle). Tłumacz słucha w słuchawkach języka źródłowego i jednocześnie tłumaczy do mikrofonu podłączonego
do nadajnika, dzięki czemu słuchacze otrzymują przetłumaczone wypowiedzi w zrozumiałym dla siebie języku. Tłumaczyć w ten sposób można wypowiedzi w dowolnych
językach łącznie z językiem migowym. Jeśli zajdzie taka potrzeba, można wyposażyć tłumacza w odbiornik przełączony na kanał pośredni (innego tłumacza).
Będzie to tłumaczenie z języka oryginalnego (mówcy) na język pośredni, a następnie na język docelowy -  tzw. relay, czyli tłumaczenie pośrednie poprzez inny język obcy.
Wielokanałowość systemu pozwala na tłumaczenia jednoczesne na tyle języków - iloma dysponujemy w posiadanym systemie (jeden kanał to jeden język).

W prowadzeniu wycieczek jednojęzycznych, taki sprzęt ma zastosowanie w obiektach, gdzie przewodnik musi zachować ciszę.
Dlatego cicho mówi do mikrofonu nadajnika a uczestnicy wycieczki słyszą go w swoich słuchawkach. Szczególnie stosowany jest w obiektach sakralnych.
W drugą stronę, w obiektach o dużym hałasie, taki system również pomaga słyszeć przewodnika. Wycieczki komercyjne po halach produkcyjnych.
Jeżeli na dodatek w obu powyższych przypadkach, uczestnicy są wielojęzyczni, to należy stworzyć system kilku linii tłumaczeń.
Tłumacze mogą podsłuchiwać przewodnika lub któregoś z tłumaczy (język pośredni) przez zastosowanie wielokanałowego systemu nadawczo-odbiorczego.

W zastosowaniu dla wycieczek, w tym wielojęzycznych - sprawa jest jasna: Tour Guide System, Translate - z założenia jest przenośny, czyli w technologii radiowej
W zastosowaniach stacjonarnych tłumaczeń symultanicznych rozróżnia się jedynie sposób łączności pomiędzy tłumaczami a uczestnikami:
 - bezprzewodowo czyli radiowo lub w podczerwieni (technologia IR)
 - przewodowo czyli kablami - tu zazwyczaj sprzęt jest połączony z pulpitami dyskusyjnymi.

Transmisja języka od tłumacza do słuchacza musi być jednoznacznie podzielona treścią wg języków.
Służą do tego atrybuty rozprowadzania fal:
	- w technice radiowej (fale radiowe) z przydziałem częstotliwości dla danego języka (jak w zwykłym odbiorniku radiowym, tylko na innych częstotliwosciach)
		lub jako fragment strumienia cyfrowego (multipleks - cyfrowe kodowanie/odkodowanie zawartości)
	- w technice podczerwieni stosuje się jako nadajniki promienniki podczerwieni (IR), również w multipleksie, a ostatnio głównie ramką cyfrową.
		Odbiorniki posiadają diody odbiorcze podczerwieni a dalej sygnał jest dekodowany i rozdzielany na dostępne języki.
To wszystko jest dość skomplikowane, ale najważniejsze jest to, że technika radiowa jest najtańszą techniką transmisji języków.
Sprzęt jest łatwo demontowalny a nawet nie wymaga montażu. Ma tylko jedną wadę, że producenci nie oferują rozbudowanych pulpitów tłumaczy.
Podczerwień wymaga zaawansowanego sprzętu, bardzo drogich nadajników podczerwieni, bardzo drogich pulpitów tłumaczy, a do przenoszenia jest dość kłopotliwa.
Technika radiowa ma jeszcze parę innych wad - czasami nieistotnych, jak przenikanie przez ściany (podsłuch), za to cena niweluje te wady.
Aparatura na podczerwień ma tylko parę zalet: tłumacze symultaniczni znają ten sprzęt (pulpity), sygnał nie przechodzi przez ściany (podsłuch),
sprzęt na podczerwień wydaje sie luksusem (jest bardzo drogi) - do czasu, gdzy uczestnik nie zasłoni przypadkowo oczka IR odbiornika zasłaniając światło.
Na dodatek wielką wpadką kończy się stosowanie analogowych systemów na podczerwień, chodzi o zakłócenia od świetlówek i lamp wyładowczych, lamp błyskowych
oraz lamp oświetlenia TV. Dlatego producenci bardzo szybko przeszli na cyfrowe kodowanie sygnału. Sprzęt tym bardziej nie staniał.